
Baştan belirteyim, Şebnem Ferah en sevdiğim şarkıcılardan biridir. Ozan Tügen’in müzisyenliğini çok beğenirim ve Aykan İlkan’ın da tarzına bayılırım. Ayrıca Şebnem’i, Ozan’ı ve Buket’i yakından tanırım. Eleştirimi okurken bunları unutmayın J.
Şebnem Ferah, son albümü "Benim Adım Orman"ı, 4,5 yıllık bir aradan sonra, Aralık 2009'da çıkardı.
Albümü dinlerken aklıma gelen ilk şey: "Bu albümde neden canlı davul kullanmamışlar ki?" Ama sonradan içindeki kitapçığa baktığımda, her zamanki gibi Aykan İlkan’ın davulları bizzat çaldığını öğreniyorum! E, peki neden suni ve sadece orta tonların hakim olduğu bir davul kaydı yapılmış? Bir de "ghost note" dediğimiz vuruşların hemen hemen hiç olmaması , davulu bir bilgisayar programından çok farklı kılmamış. Bu nedenlerle davul sound’unu beğenmedim.
Dahası, “Benim Adım Orman” şarkısındaki davul kompozisyonu nasıl bir anlayıştır? Böyle bir şarkıya bu kadar kalabalık bir ritm kompozisyonu bence hiç yakışmamış. “Yalnız” şarkısındaki o güzelim blues ruhu da hiç yakalanamamış ya da göz ardı edilmiş. Hiç bir ağırlığı yok; swing/groove ve nüanstan da yoksun.
Zaten albümde genel olarak bir sunilik var. Şarkılardaki inişler çıkışlar (nüans) minimumda. Daha önceki albümlerde gitarlar hem sound hem çalınım olarak çok daha iyiydi; Metin'in iyi bir gitarcı olduğunu hepimiz biliyoruz halbuki.
Şebo'un da şarkı söylemesi son zamanlarda çok değişti. O da nüanslarını yok etmiş, o şahane yumuşak geçişlerini unutmuş gibi. Bir de anlayamadığım şey, neden "E"leri "A"ları o kadar açarak söylüyor ve neden sürekli bağırıyor?
Sonuçta albümde sunilik, zorlama, ruhsuzluk ve kendini tekrar hakim. Sound konusunda da bence yanlış bir Rock soundu. Besteler güzel, ama bence albümü diğer özelliklerinden sıyıramıyor.